Գևորգ Ղարիբջանյանը ծնվել է 1920 թ. մայիսի 5-ին Լենինական քաղաքում (Գյումրի), բոլշևիկ հեղափոխական Բագրատ Ղարիբջանյանի ընտանիքում: Մինչև 1935 թ. սովորել է տեղի դպրոցում, իսկ 1935 -1937 թթ. Երևանի Ն.Կ. Կրուպսկայայի անվ. միջնակարգ դպրոցում, որը ավարտելուց հետո ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը: Ուսման մեջ գերազանց առաջադիմության և համալսարանի հասարակական կյանքին ակտիվ մասնակցության համար արժանացել է պետական կրթաթոշակի: Ուսանողական տարիներից նա ձեռնամուխ է եղել Հայաստանի բոլշևիկյան կազմակերպությունների պատմության ուսումնասիրմանը:

Հայրենական պատերազմի առաջին իսկ օրերից Գ. Ղարիբջանյանը զորակոչվել է սովետական բանակ և, որպես գնդացրային դասակի հրամանատար, լեյտենանտի կոչումով մասնակցել է Կալինինյան և Արևմտյան ռազմաճակատներում մղվող մարտերին: Բանակում` 1942 թ. մայիսին, նա ընդունվել է ՍՄԿԿ շարքերը: Բանակում ծառայել է մինչև 1948 թ. սեպտեմբերը: Մեծ հայրենականի հաղթական ավարտից հետո Ղարիբջանյանը Երևանի համալսարանում հանձնել է պետական քննություն և գերազանցությամբ ավարտել է պատմության ֆակուլտետը: Ավարտելով ասպիրանտուրան ՍՄԿԿ պատմություն մասնագիտացմամբ` նույն թվականին նա հաջողությամբ պաշտպանել է ատենախոսություն` ստանալով պատմական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան: 1955 թ. «Հայաստանի կոմունիստական կազմակերպությունները սովետական իշխանության համար մղած մարտերում» թեմայով ատենախոսությունը տպագրվելով հայերեն և ռուսերեն` նշանակալից տեղ է գրավում ժամանակի պատմագիտության մեջ. Գ. Ղարիբջանյանը ստանում է պատմական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան:

Հայրենասեր գիտնականը խոշոր ծառայություններ ունի նաև հայ հասարակական մտքի և մշակույթի պատմության պրոբլեմների մշակման գործում: Որպես ՍՍՀՄ գրողների միության անդամ` Ղարիբջանյանն ակտիվորեն մասնակցել է գրական-գրականագիտական կյանքին: Գրել է պատմաբանասիրական և գրական-քննադատական արժեքավոր գործեր` նվիրված հայ-ռուսական գրական կապերին: Նա ՍՍՀՄ ժուռնալիստների միության անդամ էր:

Գ. Ղարիբջանյանի գիտական վաստակը գնահատվել է ըստ արժանվույն. 1965 թ. նա ընտրվել է Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ, իսկ 1971 թ.` ակադեմիկոս: Նա պրոֆեսոր էր, ՀՍՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ: Ստեփան Շահումյանի տեսական ժառանգության հրատարակության գործում ունեցած մեծ վաստակի համար 1979 թ. արժանացել է Շահումյանի անվան մրցանակի:

Ակադեմիկոս Ղարիբջանյանը գիտական աշխատանքը հմտորեն զուգակցել է մանկավարժական, գիտակազմակերպական, կուսակցական աշխատանքի հետ: Նա պատրաստել է բազմաթիվ բարձրորակ կադրեր, որոնք հաջողությամբ աշխատում են ժողովրդական տնտեսության և մշակույթի բնագավառներում, ինչպես հանրապետությունում, այնպես էլ արտերկրում:

Մեծ է պրոֆեսոր Ղարիբջանյանի վաստակը գիտության և լայն զանգվածների կապը ամրապնդելու գործում: Նա հանրապետության «Գիտելիք» ընկերության ու նրա վարչության նախագահության հնագույն անդամներից էր։ Հաճախակի էր հանդես գալիս զեկուցումներով ու դասախոսություններով Սովետական Միության քաղաքներում ու գյուղերում և արտասահմանում: Որպես Արտասահմանի հետ մշակութային կապերի հայկական ընկերության անդամ` Սովետահունգարական բարեկամության ընկերության կենտրոնական վարչության անդամ և նրա հայկական բաժանմունքի նախագահ` նա զգալի գործ է կատարել մեր ժողովուրդների բարեկամության ամրապնդման գործում, որի համար արժանացել է ինչպես Արտասահմանյան երկրների հետ մշակութային կապերի սովետական ընկերության, այնպես էլ Հունգարասովետական ընկերության պարգևների:

Աշխատանքային և մարտական ծառայությունների համար Գ. Ղարիբջանյանը պարգևատրվել է «Աշխատանքային կարմիր դրոշի» երկու, «Պատվո նշան» շքանշաններով, «Խիզախության Համար» և այլ մեդալներով: Նա արժանացել է ՍՍՀՄ «Գիտելիք» ընկերության վարչության նախագահության բարձրագույն պարգևին` Վավիլովի անվան մեդալին: Գիտության բնագավառում ունեցած վաստակի համար և ծննդյան 60-ամյակի կապակցությամբ ակադեմիկոս Գ. Ղարիգջանյանը պարգևատրվել է Ժողովուրդների բարեկամության շքանշանով: