Արսեն Հարությունի Տերտերյանը ծնվել է 1882 թ. դեկտեմբերի 22-ին Լեռնային Ղարաբաղի Շուշիքենդ գյուղում / Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Շուշի քաղաք/: Վախճանվել է 1953 թ. հոկտեմբերի 6-ին Երևանում:
1892 թ. ընդունվել է Շուշիի հոգևոր սեմինարիան:
1902 թ. ավարտել է սեմինարիան:
- Ընդունվել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանը:
1905 թ. ավարտել է Գևորգյան ճեմարանը և նշանակվել ուսուցչական աշխատանքի Շուշիի հոգևոր սեմինարիայում:
1905-1907 թթ. հայ գրականության պատմություն է դասավանդել Շուշիի հոգևոր սեմինարիայում:
1905 թ. «Տարազում» լույս է տեսել նրա առաջին հոդվածը «Կուլտուրական թե՞ անկուլտուրական» վերնագրով։
1907-1909 թթ. սովորել է Պետերբուրգի հոգենյարդաբանական ինստիտուտում:
1909-1920 թթ. Երևանի թեմական դպրոցում դասավանդել է հայ գրականության պատմություն և գրականության տեսություն առարկաները:
1910 թ. Լույս են տեսել «Միքայել Նալբանդյան. Ազգության հրապարակախոսը» և «Վահան Տերյան. Ցնորքի, ծարավի և հաշտության երգիչը» աշխատությունները։
1920-1953 թթ. եղել է Երևանի պետական համալսարանի հայ գրականության պատմության ամբիոնի դասախոս:
1929-1953 թթ. Երևանի պետական համալսարանի հայ գրականության պատմության ամբիոնի վարիչ:
1930 թ. ստացել է պրոֆեսորի կոչում:
1940 թ. շնորհվել է Գիտության վաստակավոր գործչի պատվավոր կոչում:
- Ստացել է բանասիրական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան` առանց ատենախոսության պաշտպանության:
1943 թ. ընտրվել է ՀՍՍՌ Գիտությունների ակադեմիայի հիմնադիր կազմի անդամ:
1945 թ. պարգևատրվել է «Աշխատանքային կարմիր դրոշի» շքանշանով: