Արամ Բագրատի Նալբանդյանը ծնվել է 1908 թ. հունվարի 1-ին, Ղարաքիլիսայում (ներկայումս՝ Կիրովական)։ Վախճանվել է 1987 թ. հունվարի 24-ին, Երևանում։
1930 թ. ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի մանկավարժական ֆակուլտետի ֆիզիկամաթեմատիկական բաժինը։
1931 թ. ընդունվել է ՍՍՀՄ ԳԱ քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի ասպիրանտուրան։
1935 թ. շնորհվել է քիմիական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան։
1935 –1966 թթ. աշխատել է ՍՍՀՄ ԳԱ քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտում (1935-1957թթ. ավագ գիտաշխատող, 1957-1966 թթ.՝ածխաջրածինների օքսիդացման լաբորատորիայի վարիչ)։
1943 թ. շնորհվել է ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան։
1945 թ. պարգևատրվել է «Պատվո նշան» շքանշանով։
1946 թ. պարգևատրվել է «Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ 1941-1945 թթ. աշխատանքային արիության համար» մեդալով։
1947 թ. շնորհվել է պրոֆեսորի գիտական կոչում։
1951-1959 թթ. Կապի համամիութենական էլեկտրատեխնիկական հեռակա ինստիտուտի ֆիզիկայի ամբիոնի վարիչ։
1952թ. արժանացել է Դ.Ի. Մենդելեևի անվան մրցանակի՝ ակադեմիկոս Վ.Վ. Վոյևոդսկու հեղինակակցությամբ գրված «Ջրածնի օքսիդացման և այրման մեխանիզմը» մենագրության համար։
1954 թ. պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։
1959-1987 թթ. հիմնադրել է ՀՍՍՀ ԳԱ քիմիական ֆիզիկայի լաբորատորիան՝ 1975 թ. վերափոխված ՀՍՍՀ ԳԱ քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի, և եղել է նրա անփոփոխ տնօրենը։
1960 թ. ընդունվել է ՍՄԿԿ շարքերը։
– Ընտրվել է Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ։
1962 թ. պարգևատրվել է Մեծ ոսկե մեդալով՝ ֆորմալդեհիդի արդյունաբերական եղանակով ստացման գիտական հիմունքների մշակման համար։
1963 թ. ընտրվել է Հայկական ՍՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս։ 1966 թ. հրավիրվել է Կանադայի 10 համալսարաններում և գիտական կենտրոններում դասախոսություններ կարդալու։
1967 թ. պարգևատրվել է Հայկական ՍՍՀ Գերագույն սովետի պատվոգրով։
1967-1987 թթ. ՀՍՍՀ ԳԱ քիմիական գիտությունների բաժանմունքի ակադեմիկոս–քարտողար և ՀՍՍՀ գիտությունների ակադեմիայի նախագահության անդամ։
1970 թ. պարգևատրվել է «Աշխատանքային արիության համար՝ ի նշանավորումն Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի» մեդալով։
1973 թ. հրավիրվել է ԳՖՀ՝ որպես Գաուս-պրոֆեսոր դասախո սություններ կարդալու Գյոթինգենի համալսարանի ֆիզիկական քիմիայի ինստիտուտում։
1974 թ. շնորհվել է Հայկական ՍՍՀ գիտության վաստակավոր գործչի պատվավոր կոչում։
1974-1987 թթ. Հայկական Մինիստրների խորհրդին առընթեր գիտության և տեխնիկայի բնագավառում պետական մրցանակներ շնորհող հանձնաժողովի անդամ։
1975 –1987 թթ. Հայկական Մինիստրների խորհրդին առընթեր տեմինաբանական կոմիտեի անդամ։
1976 թ. արժանացել է գիտության և տեխնիկայի բնագավառում Հայկական ՍՍՀ պետական մրցանակի՝ Ա.Ա.Մանթաշյանի հեղինակակցությամբ գրված «Տարրական պրոցեսները դանդաղ գազաֆազային ռեակցիաներում» մենագրության համար։
– Հայաստանի Կոմկուսի XXVI համագումարի պատգամավոր։ 1976-1987 թթ. Հայկական սովետական հանրագիտարանի խմբագրական կոլեգիայի անդամ։
1977 թ. պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի երկրորդ շքանշանով։
1979 թ. ընտրվել է Նյու Յորքի ազգային ակադեմիայի անդամ։ 1980 թ. հրավիրվել է Լուվենի կաթոլիկական համալսարան (Բելգիա)՝ դասախոսություններ կարդալու։
1980-1987 թթ. «Օքսիդացման պրոբլեմներ» միջազգային ամսագրի (Հունգարիա) խմբագրական կոլեգիայի անդամ։
1982 թ. Հայաստանի կոմկուսի XXVII համագումարի պատգամավոր։
1983-1987 թթ. Հայկական ՍՍՀ ԳԱ «Հայկական քիմիական ամսագրի» գլխավոր խմբագիր։
1986 թ. պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։
– Հայաստանի կոմկուսի XXVIII համագումարի պատգամավոր։