Վենետիկի Մխիթարյան միաբանությունից անջատված և Տրիես­տում գործող վարդապետները տեղափոխվելով Վիեննա՝ 1812 թ. այնտեղ հիմնում են նոր վանական համալիր՝ իր  տպարանով: Մինչ դարավերջ հրատարակվում է 17 անուն գիրք:Տարիների ընթացքում այս տպարանը այնքան է առաջադիմում, որ իր մեծությամբ և բազմալեզվյան հրատարակություններով դառնում է առաջնակարգ տպարան ոչ միայն Ավստրիայի, այլև Եվրոպայի մասշ­տաբով: Այս տպարանը մեծ աշխատանք է տարել հայկական պոլի­գրաֆիայի զարգացման գործում, մասնավորապես, տպարանի ձու­լա­րանը խոշոր դեր է խաղացել հայ տպագրական տառատեսակների հորին­ման և զարգացման բնագավառում: Վիեննայի Մխիթարյան միաբանության գրական-հրատարակ­չա­կան գործունեությունը նշանավոր է գերազանցապես իր հայագի­տական ուսումնասիրություններով: Հատկապես մեծ արժեք է ներկայացնում այդտեղ հրատարակվող «Ազգային մատենադարան» հայգիտական մատեանաշարը, որն ընդգրկում է հայ և օտարազգի հայագետների 200 աշխատություններ: 1847-1863 թթ. շրջանում այս տպարանում տպագրվել է «Եվրոպա» շաբաթաթերթը, իսկ 1887թ. սկսել է հրատա­րակ­վել «Հանդես Ամսօրյա» արժեքավոր հայագիտական պատմա-բա­նասի­րական ամսա­գիրը: 1833-ին «Հավատով խոստովանիմ» աղոթքը շքեղ տեսքով տպագրել է 24 լեզուներով, որի համար արժանացել է Բելգիայի թագավորի շնորհած շքանշանին: Լոնդոնում, Փարիզում, Ֆլորենցիայում և այլ քաղաքներում մասնակցել է միջազգային ցուցահանդեսների և շահել ոսկե և արծաթե մրցանակներ: