«Մատթէոս Ծարեցի» տպարանը հիմնադրվել է 1660թ. Ամստերդամում` Մատթէոս Ծարեցու կողմից: Նա, Հակոբ Ջուղայեցի կաթողիկոսի հանձնարարությամբ, 1656թ. Էջմիածնից ուղևորվում է Արևմտյան Եվրոպա` գաղութահայության նյութական օժանդակությամբ այնտեղ հայկական մի տպարան հիմնելու` հայերեն «Աստվածաշունչը» և այլ գրքեր տպելու համար: 1658թ. Ծարեցին hասնում է Ամստերդամ և տեղի հայ գաղութի օժանդակությամբ ձեռնամուխ լինում տպարանի ստեղծմանը 1660թ.:  Նրա պատվերով տպարանի տառերը պատրաստել է այն ժամանակ ամբողջ Եվրոպայում իրենց տպագրություններով հռչակ հանած տպագրիչ-հրատարակիչ Էլզեվիր եղբայրների փորագրիչը` Խրիստոֆել վան Դեյկը: Սակայն Ծարեցուն վիճակված չէր տեսնելու դժվարությամբ ստեղծած իր տպարանի պտուղները: 1661թ. նա վախճանվում է և նրա սկսած գործը շարունակում են ուրիշները: Այս տպարանում աշխատել ու գործել են անձնազոհ և խանդավառ մարդիկ, որոնց շարքում, որպես կենտրոնական դեմք, հարկ է հիշել Ոսկան Երևանցուն: Այս տպարանում տպագրված «Աստվածաշնչի» բարձրորակ տպագրությունը արժանացել է ֆրանսիական Լյուդովիկոս XIV թագավորի հատուկ ուշադրությանն ու հավանությանը (1666): Այստեղ է տպագրվել Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմության» առաջին հրատարակությունը (1695), Առաքել Դավրիժեցու «Պատմություն»ը (1669), Ղուկաս Վանանդեցու «Համատարած աշխարհացոյց» քարտեզը (1695), եվրոպացի առաջին հայագետ Սկրոդերի «Գանձ Արամեան լեզուի» ուսումնասիրությունը (1711) և մի շարք այլ  ստեղծագործություններ: